نویسنده: حجت‌الاسلام و المسلمین محمد جواد نظافت یزدی
حسن خلق در رفتار با مردم و زیردستان از دستورهای اکید اسلام است. برای ترویج اخلاق تشکیلاتی می‌توان گام‌های بلندی برداشت. فراتر از اخلاق انسانی که از آن می‌توان به «اخلاق الهی» تعبیر کرد، باید به گونه‌ای روابط انسانی را تعریف کرد که نشان‌دهنده‌ی فعالیت و حضور فرد مؤمن، بااخلاق، آگاه و دلسوز در همه‌ی صحنه‌ها به ویژه در فضای تشکیلاتی باشد.
اخلاق از برکات و نعمت های بی‌بدیل خداوند به بندگان است.
با بهره‌گیری کامل و درست از دستورات اخلاقی پیامبر و امامان معصوم(ع) انسان خاکی، ملکوتی می‌شود و به مراتب عالی و درجات متعالی اخلاقی نایل می‌گردد. این موضوع در کارهای فرهنگی نمود ویژه‌ای می‌یابد. برنامه‌های اخلاقی صحیح، به مسؤول تشکیلات کمک می کند تا عملکرد اخلاقی خود را بهتر حفظ کند. توجه به این فرآیند می‌تواند رشد و بالندگی نیروهای تشکیلاتی را در برداشته باشد.
در این نوشتار جایگاه و ضرورت اخلاق در تشکیلات در دو فصل مبانی کار تشکیلاتی و اصول و روش های کار فرهنگی، مورد بررسی قرار گرفته است.
گزیده‌ای از متن کتاب:
وفای به عهد
حضرت علی (ع) فرمودند که
مبادا به وعده‌ای که به مردم دادی عمل نکنی؛ چرا که این کار خشم خدا و مردم را
برمی‌انگیزاند و دشمنی بزرگ نزد خدا آن است که بگویید و عمل نکنید.
همچنین
فرمودند: «سَبَبُ الاِئتِلافِ اَلوَفا» وفاداری و پایبندی به عهد و پیمان سبب الفت
است.
