حجت الاسلام پناهیان، شام میلاد حضرت صاحب الزمان امسال در هیات میثاق با شهدای دانشگاه امام صادق علیه السلام، پیرامون اهمیت فعالیت های جمعی در فرهنگ تشیع و جایگاه کار تشکیلاتی در ظهور حضرت صحبت کردند.
توصیه جدی می کنم، علاقه مندان به بحث های تشکیلاتی و دغدغه مندان این حوزه حتما این سخنرانی را به صورت کامل گوش کنند.
واقعا فوق العاده است... حتما گوش کنید!
در ادامه متن پیاده شده صحبت های ایشان آمده است...
دهه فجر مبارک
ممکن است که بارها و بارها برایتان این فکر بوجود آمده باشد که چرا با وجود اینقدر علمای شیعه که از اول غیبت تا حالا وجود داشته است و ما از کتب و مطالب آنها استفاده می کنیم چرا 313 نفر جمع نشده اند که امام زمان بیاید؟
اکنون که انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی به ثمر نشسته است می توان پاسخ این سوال را به صورت واضح تر داد و آن این است که امام عصر برای برقراری جامعه مهدوی در سطح جهان به دلیل اینکه نمی توانند دفعی جامعه مهدوی را پیاده کنند و باید از راه خودش اقلام کنند بنابراین به شدت نیاز مند نیروهای تشکیلات ساز قوی هستند که این نیروها با همکاری هم جریان سازی در سطح کلان جهانی را به راه اندازند و حکومت های جور و طاغوت را کنار بزنند. اسوه این رهبران را می توان در شخصیت بزرگی چون امام خمینی دید. ایشان با استفاده از وسع تشکیلاتی و فردی خودشان این اقدام را در راستای ظهور انجام دادند و آثار این حرکات هر چقدر که انقلاب به پیش می رود بیشتر نمایان می شود.
در روایت هست که یکی از القاب حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف «امیر العصب» است. عصب جمع عصبه است. و عصبه واژه ای است که در قرآن در مورد برادران یوسف هنگامی که برای جداکردن یوسف از پدرشان آمدند به کار رفته است و علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می گوید:«عصبه به معنای گروهی است که قوت های برخی ضعف های دیگری را می پوشاند» با تامل در این مفهوم به این می رسیم که عصبه یعنی گروهی که هم افزایی جدی ای در همکاری هم وجود دارد و ویژگی بارز آنها در این نوع همکاری است. به تعبیر دیگر هر کدام از آنها بر روی آن حرفه و مهارت تخصصی خودشان سرمایه گذاری می کنند و آن را برای بالا کشیدن سطح گروه به کار می بندند به همین منظور استکه هم افزایی بسیار زیادی در سطح افراد گروه و استعداد های آنها بوجود می آید و می توانند به راحتی جریان سازی عظمی را در جامعه نمایند.
