سلام بر امیر العصب

در روایت هست که یکی از القاب حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف «امیر العصب» است. عصب جمع عصبه است. و عصبه واژه ای است که در قرآن در مورد برادران یوسف هنگامی که برای جداکردن یوسف از پدرشان آمدند به کار رفته است و علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می گوید:«عصبه به معنای گروهی است که قوت های برخی ضعف های دیگری را می پوشاند» با تامل در این مفهوم به این می رسیم که عصبه یعنی گروهی که هم افزایی جدی ای در همکاری هم وجود دارد و ویژگی بارز آنها در این نوع همکاری است. به تعبیر دیگر هر کدام از آنها بر روی آن حرفه و مهارت تخصصی خودشان سرمایه گذاری می کنند و آن را برای بالا کشیدن سطح گروه به کار می بندند به همین منظور استکه هم افزایی بسیار زیادی در سطح افراد گروه و استعداد های آنها بوجود می آید و می توانند به راحتی جریان سازی عظمی را در جامعه نمایند.

حال با کنار گذاشتن مفهوم این واژه با لقب امام عصر و همچنین وضعیتی که در جامعه مهدوی بوجود خواهد آمد می توان به این رسید که حضرت مهدی نیاز مند گروه هایی زیادی استکه بتوانند با هم کار تشکیلاتی عظیمی که وسعت آن به اندازه کل عالم است. گروه های عظیمی که وسع اجتماعی وسیعی و گسترده ای داشته باشند که با آن بتوان جریان سازی تمدن مهدوی را انجام داد که علاوه بر هم افزایی درون هر کدام از این تشکیلات ها هم افزایی بیشتری هم در بین این عصبه ها بوجود آید که حاصل آن تشکیلات مهدوی است.

که این هم عقلا اثبات شدنی استکه امام عصر نمی تواند بدون داشتن تشکیلات های قوی که از آنها به عصبه یاد شد، زمینه سازی جامعه آرمانی مهدوی را بکنند چرا که معصومین بزرگوار دیگر نتوانستند این کار را بکنندو کلهم نور واحد ند پس امام عصر هم بدون وجود این عصبه ها کاری را نمی توانند انجام دهند.

نتیجه اولی از این بحث این استکه انتظار فعالی که افضل همه عبادات است این است که خودمان را از بعد کار تشکیلاتی قوی کنیم و خودمان را جهت کار در این عصبه ها آماده نماییم. چه بخواهیم و چه نخواهیم این حرکت جمعی است که پشت سر امام می تواند آرمان مهدوی را به ثمر برساند.

پس سلام بر امیر عصبه ها و سلام بر فرمانده هان عصبه ها که هر کدام عمار های سپاه امام هستند.