دانش ضمنی تشکیلات جمهوری اسلامی در دوره انقلاب و جنگ تحمیلی
بی شک اگر بخواهیم موفقیت گذشته خود به دوره انقلاب و جنگ را دریابیم، ناگزیر از احیای تجربه تشکیلاتی ایشان هستیم.
نوع شناسی رفتار انقلابیون و رزمندگان که منجر به نتایج ثمربخش بسیاری شده است، راه را برای دستیابی به الگوهای قابل تأسی فراهم ساخته است.
دوره انقلاب و دفاع مقدس مشحون از تجربه های نابی است که مجالی برای بروز در تاریخ نیافته بودند و این خیزش عظیم احیای کرامت انسانی، راه را برای نمود یافتن آنها فراهم کرد.
در نظر گرفتن تک نگارهای تاریخی این برهه حساس و پرکنش (در همه ساحات جامعه اعم از فرهنگ و اقتصاد و سیاست)، امکان پذیری مدل سازی بومی را در روند پیش روی جامعه اسلامی ثابت می کند.
با کمی دقت در تمام موارد مورد نظر، محور ثابتی وجه مشترک آن هاست که همان تشکیلاتی بودن آن وقایع است.
از طرف دیگر نیز راقمین خطوط انقلاب و دفاع، آن هایی هستند که اصلی ترین مولفه هویتیشان را می توان در تشکیلاتی بودن ایشان دید. وظیفه ای که بایست برای مدل سازی آن ها صورت داد، فرایندی است که طی آن با مهندسی معکوس شخصیت ایشان، راه برای مولفه یابی هویتی فراهم می شود. بدین واسطه فرصت طرح ریزی تربیتی برای تشکیلاتی بودن را به جامعه تقدیم می کنیم.
در این میان آدم هایی تشکیلاتی که چه در مقام یک تشکیلات باز و چه در مقام یک تشکیلات ساز منشأ اثر بوده اند، قابلیت الگو بودن را دارا هستند.
بر هیچ کس پوشیده نیست که اگر قرار بر نصرت الهی باشد، جز از دروازه تشکیلاتی زیستن راهی برای ادراک آن نیست!
