روایات تشکیلاتی

 

• حکمت89 نهج البلاغه :

 در ارتباط تشکیلاتی ای که قائل به آن هستیم، حدیث مورد بحث ما، ذیل همان «مَا ألَّفتَ بَینَ قُلُوبِهِم لَو أَنفَقتَ مَا فِی الأرضِ جمیعاً» قرار می گیرد که قبلاً به آن پرداختیم؛ اگر می خواهید در کار تشکیلاتی موفق باشید و در جریان ارتباط با دیگران، نسبت تان با دیگران اصلاح یابد، بایست ابتدا نسبت تان را با خداوند متعال اصلاح کنید؛ که در این صورت، خداوند تضمین داده است که نسبت تو را با دیگران اصلاح خواهد کرد؛ که فرمود: «مَن أَصلَحَ مَا بَینَهُ و مَا بَینَ اللّه، أَصلَحَ اللّه مَا بَینَهُ و بَینَ النَّاسِ». ارتباط معنوی ای که بایست ما بین یک انسان تشکیلاتی با خدای خودش باشد، بسیار کلیدی تر و مهم تر نکته ای است که قبلاً در باب روابط عمومی ذیل عبارت «أعجَزُ النَّاسِ مَن عَجَزَ عَن إِکتِسَابِ الإخوَانِ» ذکر شد. شما زمانی روابط عمومی تان بهبود می یابد که نسبت تان با خدای متعال خوب شود. وگرنه به مانند ماجرای منافقین و مجاهدین خلق، باید دختران بَزَک کرده را فرستاد تا بواسطه ی آنها بتوان نیرو جذب کرد. در ماجرای کردستان بسیاری از نیروهای سپاه ما از طریق همین اغواگری ها به شهادت رسیدند. چرا این روش و طریق؟ چون «مَا بَینَ اللّه» رو نداشتند. اگر این درست شود، تکیه به وسایط مادّی هم کمتر پیدا می شود.