آنگاه که مرا از دست داده باشید، بساچیز هایی خواهید دید که تمنای مرگ کنید. بی عدالتی ، دشمنی ، انحصار طلبی، سبک شمردن حق خدا وبیمناکی بر جان ؛ هنگامی که چنین شود، باید خویشتن را بطور جمعی به وسیله ی پیوندی خدایی محافظت کنید و به پراکندگی دچار نشوید. مقاومت و نماز-یاد خدا- و تقیه-پنهان کاری- را پیشه سازید و بدانید که خداوند هر لحظه به رنگی در آمدن را از بندگانش مبغوض می دارد. از حق و اهل حق مگذرید؛ زیرا هر آن کس که دیگری را به جای ما انتخاب کند، دنیا را از دست خواهد داد و گنه کار از این جهان رخت بر خواهد بست.
(منبع: کتاب انسان دویست و پنجاه ساله صص282- به نقل از تحف العقول)
