عمری گفته اند و ما هم گوش داده ایم که من عرف نفسه فقد عرف ربه، هرکس خودش را بشناسد و بداند که کیست خدای خودش را شناخته است. چندی پیش توقیق شد که به همراه تعدادی از بچه های دانشگاه برای یک اردوی نظامی دو روزه به پادگان قدس همدان رفتیم. من پیش خودم فکر کردم که یکی از بهترین فضاهایی که می تواند آدمی خودش را بشناسد در چنین اردو هایی است. چرا؟ سوای پاسخ های دم دستی که در مرحله اول به ذهن می رسد و آن هم تمرین تیر اندازی و سختی کشیدن و اینهاست با یک نگاه دقیق تر به این صحبت می توان دلایل بیشتری را برای ارتباط بین خود شناسی به عنوان مقدمه خدا شناسی در یک اردوی نظامی برشمرد. در زیر 14 تا از تمرین های انسان ساز این اردو ها را خاصه با رویکرد تشکیلاتی هم در بعد فردی و هم در بعد اجتماعی، مشاهده می کنید: